Etappe 9
Marciac- Col d'Osquich
145 km, 27.1gem.

Ici radio tour de 100 cols! Aujourd'hui etappe numero neuf, Marciac - Col d'Osquich.

In het routeboek stond het al; het zou een etappe voor een lange vlucht van iemand achter in het klassement worden. De Jacky Durand van vandaag was Wilco. Wilco besloot namelijk vol in de aanval te gaan vanuit het village départ. In het peloton was er kort overleg tussen de grote meneren, maar gezien de minder benen van Wilco gedurende de laatste dagen, werd besloten in een gematigd tempo de eerste kilometers af te leggen. Direct nam Wilco 20 minuten voorsprong.

De eerste cols van de dag volgde elkaar snel op. Het tempo werd dan ook flink opgeschroefd onder impuls van Sandor en Jeroen. Het overzicht in de koers was even zoek, maar duidelijk was dat Sandor de beste benen had gedurende de eerste uren op de cols. Jeroen en Tom maakte elkaar zoals wel vaker de laatste dagen helemaal kapot. Jeroen vol bergaf en op het ‘vlakke', Tom bergop. Rene volgde op korte afstand en wist door er af en toe een snok aan te geven steeds weer terug te komen.

Op het 30 kilometerpunt werd Wilco terug gepakt door het peloton. Enkele kilometers verder mochten we door de stad Pau koersen. Altijd leuk om door een grote stad te mogen rijden. Dit keer extra leuk aangezien er in Pau een stratencircuit is, waar wij natuurlijk onze kunsten op moesten vertonen. De RS4 zou het niet veel beter gedaan hebben. De sprint werd nipt gewonnen door Sandor voor Jeroen.

Vervolgens was het nog ruim een uur rijden naar Oleron. Het plaatsje waar de bevoorrading plaats zou vinden bovenop de beruchte Cote d'Oleron. Een Cote met dubbele uitroeptekens, dus erg steil. Helaas was de blessure bij ondergetekende weer terug gekomen. De pijn in mijn linker bovenbeen was weer hevig, dus ik kon niet mee doen aan de sprint bergop. Rene en Wilco reden ook in eigen tempo omhoog. Dus voorin werd er, voor het oog van de camera, door Sandor en Jeroen gestreden om de punten. De spannende sprint eindigde in een fotofinish na een Abdoesjaparov-kwak van Jeroen. De foto gaf helaas geen uitsluitsel dus….. hierover zal nog veel gesproken worden.

De camper stond perfect op deze steile klim, midden in het dorp.

Intermezzo Luc en Lars

Inderdaad hebben we kans gezien de camper te parkeren midden in het dorp Oloron vlak na de steile afdaling. Het vinden van deze plek was niet eenvoudig. In het dorp bleken in het geheel geen wegnummers aangegeven te staan dus was het zoeken geblazen en heeft Luc de beklimming en afdaling van beide zijden met de camper gemaakt. Overigens was de afdaling van de coureurs een stuk steiler dan de beklimming en langer. Een goede beproeving voor de camper omdat deze beklimming op los grind vanuit stand werd aangevangen. Het ging goed.

Even terugkomen op de etappe. Het was voor de chauffeur van deze dag een leuke rijdag. Afwisselende wegen met leuke beklimmingen en afdalingen. Voor de navigator van het dynamische duo was het wel iets moeilijker omdat ook op andere plaatsen als Oloron de bewegwijzering weer niet optimaal was. Maar eendrachtig samen werken bracht ons overal waar we wilden komen. Nou eendrachtig......

Het zoeken naar de camping bracht meer problemen,zoals Tom later nog aangeeft. Het zoeken was overigens wel weer spectaculair. De camping in de beoogde finishplaats Bunus lag aan het einde van een half grindpad bergop. Dit pad eindigde op een helling van toch wel een procent of 7 bij een boerderij. Een oude boerin wist ons vervolgens te vertellen dat de camping en de andere campings in de omgeving nog gesloten waren. Gelukkig stond de camper zodanig dat we hem achterwaarts een verhard zandpad in konden steken om vervolgens het pad weer terug af te dalen.

Even terugkomen op wat algemene aspecten van de reis. Vandaag laten we een foto zien van ons kampement, zoals we dit al een paar keer hebben genoemd. Zoals uit de foto blijkt kunnen we het niet af met een kleine plek. Er moet plaats zijn voor de reeds beschreven grote camper, voor twee tenten, voor vijf fietsen, een kookplaats en zeker ook voor zeven comfortabele zetels met eventuele voetsteuntjes. De campingeigenaar in Marciac had ons een dubbele plek gegeven waar we niet voor hoefden te betalen. Dit is het kampement dat dus iedere dag wordt afgebroken en weer wordt opgebouwd.

Hoe is het met het dynamische duo. Luc is gisteren volledig lekgestoken door in overvloed te zijn aangevallen door een leger van muggen. We vragen ons af waarom want aan de grote en dikte te zien hadden ze Luc niet nodig. Met Lars gaat alles goed en is niet gestoken, dus waarschijnlijk pakken ze alleen de lekkerste.

Vervolg heroische verhaal.

Na goed geluncht te hebben en voor mij wat ibuprofenpillen geslikt te hebben, gingen we weer verder. Nog twee grote cols moesten bedwongen worden. De pijn in mijn bovenbeen werd minder dus ik kon weer een rol van betekenis spelen. De eerste werd nog gewonnen door Sandor, maar de op de laatste wist ik gelukkig weer eens de punten te pakken.

Nog even uitbollen naar Bunus en dan Nederland kijken. Maar na twee kilometer in de beugels en tegen de 70 aan te klappen, zagen we ineens ons begeleidingsteam langs de weg staan. De camper was net onder de top bij een hotel geparkeerd. De campings bleken in de wijde omtrek namelijk allemaal gesloten te zijn. Dus werden wij coureurs verplicht in te checken in een hotel. Als echte profs hangen we nu dus een beetje op het terras van het hotel. Best lekker als afwisseling. Vanavond gaat de kok een maaltijd voor ons bereiden. We zijn benieuwd of dit aan onze hoogstaande culinaire eisen kan voldoen.. Hier kunnen jullie morgen natuurlijk meer over lezen.

Helaas blijken de wedstrijden van Nederland aan Canal + verkocht te zijn. Dit twee sterren hotel heeft helaas zijn sterren niet gekregen vanwege de aanwezigheid van satelliet tv. Dus Servie-Montenegro – Nederland werd beluisterd via de wereldontvanger. Jack van Gelder heeft er in ieder geval een spannende wedstrijd van gemaakt.

Morgen wordt de zwaarste rit in deze 100 cols verreden. 1 col van 4 de , 1 van 3 de , 1 van 2 de en 2 cols van HC. De lichte klimmertje zullen morgen in het voordeel zijn, maar de hitte zal de koers misschien nog een verassend verloop kunnen geven.

Quote van de dag: "De laatste dag voor de bergen is voor de topcoureurs het einde van het begin, voor de overige is het het begin van het einde " (Tim Moore)

Ciao
Tom

Terug naar etappe verslagen >>