|
Etappe 26 Vandaag was het de 26ste zware, maar dit keer ook vooral lange dag. Ruim 170 km met maar 1 col en een paar cotes. De dag begon zoals elke dag om 7 uur. Zonder dat er een wekker gezet hoeft te worden, staan we allemaal rond 7 uur naast ons bed, behalve Lars die rond half 8 op staat. Iedereen doet vervolgens zijn dingetjes zodat we omstreeks 8.30 uur vertrekken. Mijn vader maakt een foto van het vertrek en Lars is dan al druk bezig met het inpakken van de camper zodat het dynamisch duo kort na ons kan vertrekken. Vandaag ging het eigenlijk vanuit het vertek direct mis. Rene had de vierde lekke band van de 100 cols tocht. Niet slecht eigenlijk 4 lekke banden op 17000 km. Professioneel werd het wiel uit Wilco's fiets gehaald en de start kon dus zonder veel vertraging plaats vinden. 2 km verder ging het weer mis. Het routeboek is meestal erg nauwekeurig maar vandaag klopte er de eerste 10km helemaal niets van. Met de kaart en hulp van lokalen is het uiteindelijk toch gelukt om uit Mouthe te komen en de juiste richting in te rijden. De route beloofde weinig opwinding voor vandaag, althans voor mij als liefhebber van de alpen (Sandor ook de Alpen, Rene de Pyreneeën en Jeroen is onze Parijs-Roubaix man), dus was het tijd om wat dingetjes uit te proberen. Een week of twee geleden heb we het uitgebreid besproken, maar vandaag zou ik het in praktijk gaan brengen. Natuurlijk even gewacht tot we buiten de bebouwde kom waren, dit schijnt een ongeschreven wet te zijn, en toen moest het gebeuren. Als een echte prof plassen vanaf de fiets! Ik ging schuin op de fiets zitten en Jeroen duwde me voort. Al met al niet slecht voor een eerste keer. Conclusie is wel dat het staand beter zal gaan dan zittend. De daar opvolgende uren brachten weinig noemenswaardigheden. Het landschap is heuvelachtig en we gaan dus steeds op en neer. De huizen in de Jura zijn trouwens opvallend mooi, groot en goed onderhouden, waarschijnlijk een rijk deel van Frankrijk. Het weer is na een regenachtige nacht helemaal opgeklaard en we rijden dus weer onder een strak blauwe lucht. Ook dit is wel opvallend. 26 etappes fietsen zonder een regenbui te hebben gehad. Wat komen we dan wel tegen op een ogenschijnlijk minder interessante etappe. Wederom een aantal afdalingen die niet de beloning vormen van al het klimwerk dat we moeten doen. 1 Afdaling was zojuist volledig van een nieuw wegdek voorzien door de Franse Rijkswaterstaat. Helaas bestaat een nieuw wegdek hier uit een hoeveelheid grind waar Verstappen jalours op zou zijn. We doen het dus allemaal rustig aan. Alleen Sandor probeert nog wat afdaaltechnieken en laat zijn achterbandje wat wegdriften. Een andere afdaling ging weer eens dwars door een bos waar de afgelopen nacht ervoor gezorgd had dat het een soort glijbaan was geworden. Ook hier dus voorzichtigheid geboden. Het routeboek benoemde vandaag voor het eerst een lange afdaling. Wat zou dit gaan worden? 50 km alla Iseran, 20 km alla de Vars, 10 km zoals vele cols? Nee, we werden getrakteerd op een afdaling van maar liefst 6 km. Wat zal de routeontwikkelaar lol gehad hebben toen hij dit bedacht. Wat betreft de cols valt er eigenlijk weinig te melden. Als team hebben we het elkaar niet moeilijk gemaakt. We hebben nog wel een lokale held klimles gegeven. Niek, er staat geen klassement op de site. Uiteindelijk winnen we namelijk allemaal! Ik vergeet bijna nog een van de belangrijkste gebeurtenissen van de dag. De lunch bij de camper ergens op de route. Ook vandaag stond de camper weer op de route en hebben we ons weer helemaal vol kunnen eten zodat we de laatste kilometers zonder hongerklop konden afronden. Intermezzo Luc en Lars Vannacht hebben we te kampen gehad van zware regenbuien. Het tentje van Lars heeft dit keer geen druppel doorgelaten, het blijkt nog steeds zo te zijn dat nieuwe tentjes eerst eens goed dicht moeten regenen. Dat ze hier nog niets op verzonnen hebben, het zou een hoop nachtelijk werk schelen. Vanochtend was het zwaar bewolkt, het beloofde niet veel goeds. We zijn maar zo snel mogelijk begonnen om de spullen op te ruimen, dit betekende zelfs de stoelen onder de kont van de mannen weghalen. (Het signaal voor hun dat ze moeten vertrekken). We beginnen ons steeds meer te realiseren dat het bijna, met nog twee etappedagen te gaan, afgelopen is. Nog 3x hetzelfde ochtendritueel te gaan: Éen alle spullen buiten opruimen, de andere binnen. Ieder zijn eigen tent opruimen. Samen de ochtendafwas doen. Wassen, scheren. Afval plus glaswerk weggooien. Camper geheel nalopen of er geen losse spullen liggen en alle ramen en luiken dicht zitten. Dat laatste moeten we ook doen als we de mannen bevoorraad hebben onderweg, want op een of andere manier staat alles open en ligt alles weer los door de camper heen. Vandaag hebben we de mannen bevoorraad in L'Isle-sur-le-Doubs, tevens hun stempelplaats. We waren hier al vrij vroeg, dus hebben we eerst maar een kop koffie gedronken en een bord salade gegeten. Helaas was ons geen rust gegund, de lokale gemeentewerken hadden vandaag als opdracht meegekregen een strook voor het terras vol grint te storten en vervolgens met een trilapparaat 138x heen en weer te rijden. Gelukkig waren ze halverwege onze terrastijd klaar. Ondertussen kwam er een hele stoet woonwagens van een circus rondom onze camper staan, we hadden gewoon daar onze kampement op kunnen slaan. Nadat we de mannen eten hebben gegeven konden we onze weg weer vervolgen. Rond 16:00 uur waren we gearriveerd op de camping. De camping is waarschijnlijk, nee wel zeker, één van de slechtste die we toen nog toe gehad hebben. Er staan een heleboel oude, verwaarloosde caravans. Het washok is vervallen en er kan alleen maar gedouched worden tussen 07:00-11:00 en tussen 17:00 en 20:00, tenzij je van koud water houdt (Tom misschien?). Voordat we het vergeten: De weg van de dag. We raden vandaag de weg aan die loopt van Valdahon tot Geney, de D31. Deze weg kronkelt mooi door het landschap heen afgewisseld met hele kleine echt `Franse`dorpjes en stadjes. Na 26 dagen camper rijden (waarvan ieder 13 dagen) hebben we al een hoop technieken ontwikkeld. Vooral in de bergen, het klimmen en dalen. Hieronder wat campertechnieken Klimmen-Dalen Het klimmen is afhankelijk van de breedte en de scherpte van de bochten in de weg. Iedereen kent de regel dat je met dezelfde versnelling moet afdalen als waarmee je geklommen hebt, dus als je hard wil afdalen moet je dus een zo hoog mogelijke versnelling gebruiken bergop. Het voordeel van deze camper is dat de motor in zeer lage toeren ontzettend goed trekt. Dus onderaan de berg gelijk in z´n 3 zetten en langzaam omhoog, dat is de tol die je moet betalen om met een hoge snelheid naar beneden te rijden. Helaas komt het regelmatig voor dat we toch terug moeten schakelen. Dit komt overeen met de techiek van Jeroen, snel starten en er halverwege achterkomen dat het niet handig was. Net zoals bij Jeroen zal dit leiden tot het niet kwijt kunnen van de warmte. Gelukkig hebben we in de camper wel een goede radiator. Bochten Bij het aansnijden van de bochten is één ding heel belangrijk, namelijk dat alle spullen in de camper vastzitten. Zoals ik hierboven al aangegeven heb is dat DE check die we elke keer moeten uitvoeren. We zijn dit door schade en schande wijs geworden. In het begin vloog er regelmatig wat van de kastjes of van de bedden…… Daarnaast is de lengte van de wagen van belang, met onze lengte moet je in de scherpe bochten niet vergeten dat de achterwielen en de overhang ook mee moeten. Groet van het dynamische duo en tot morgen met daarna nog maar één dag te gaan. Vervolg heroische verhaal Na de lunch was het vandaag nog 50 km. Deze 50 km gingen weer op en neer, maar de snelheid zat er goed in dus we waren nog redelijk op tijd op de camping. Het tijdschema van 17 uur was weer gehaald. Nog even wat reparatiewerk aan de fietsen verrichten en het eten kan weer beginnen. Tot slot nog even de route van vrijdag, de laatste etappe. Voor iedereen die wil komen kijken, volgt hieronder het routeschema met de verwachte doorkomsttijden. Dit is natuurlijk de route die wij fietsen en dus niet altijd toegankelijk voor auto's/campers, maar geeft denk ik wel een goede indruk van de route.
Quote van de dag:"Fietsen wil ik niet zo zeer zien als een middel tot een doel. Wel als het doel op zich. De ervaring in het hier en nu. (Arie Stoteles) Ciao
|