Dag 5: Woensdag 28mei
(door Jan)

Na een nacht vol zaaggeluiden, geproduceerd door Sandor, mochten we gelukkig om 06.30 uur weer ons bed uit om ons voor te bereiden op weer zo’n prachtige tocht door Ohio en Indiana. We hebben wederom een amerikaans ontbijt, dus maken wij als rechtgeaarde Nederlanders daar natuurlijk ook gebruik van. Om 07.30 uur vertrekken we, voor wat naar later blijkt, de langste etappe tot nu toe. Het weer ziet er ook goed uit, dus wat kan er vandaag nog mis gaan. We fietsen in een rustig tempo, tegen wind en in gesloten strakke formatie naar de eerste stop.

Na 71.42 km staat ons superbegeleidingsteam al klaar met factor 20-30, voedsel, vocht en een opbeurend woord en gaan we op weg naar Indiana. Onderweg daarnaar toe passeren we nog wat molshopen, waar Rob van denkt dat daar punten te verdienen zijn. We laten hem in die waan. Ongeveer 500 m voor de grens met Indiana komt Rob uit mijn wiel en probeert als eerste de grens te bereiken. Helaas heb ik niet in de gaten wat die niet kaart kunnende lezeres van plan is, anders had ik hem wel laten merken wat echt demarreren is. Gelukkig bleef de victorie in de familie door de alerte reactie van Sandor. Vervolgens stortte Rob volledig in elkaar en hadden we 10 minuten nodig om hem te reanimeren (Rob:”lekker op een groen gazonnetje liggen is niet in elkaar storten, maar genieten in optima forma”).

Na ons weer te hebben gelaafd, omdat het TEAM toch aanwezig was beginnen we aan het laatste deel van de 4e etappe. Die laffe doldrieste actie van Rob komt hem nu duur te staan. Hij blijkt zijn knie te hebben geforceerd (Rob:”?”). Intussen zijn we tot de conclusie gekomen dat de etappe vandaag wel eens erg lang kan worden. Na 210 km begint het te regenen. 1 km verder begint het te waaien. 500m verder begint het te stormen en moet Wilco terug naar 30x28 en wordt Mathijs de berm in geblazen. Het is tijd om te schuilen, hoewel Sandor eigenlijk wil doorfietsen. Na 30 minuten, als de storm wat minder is geworden, vertrekken we voor het laatste stuk. De meesten van ons hebben het behoorlijk koud, maar door de “knie” van Rob en het langzaam wegebbende weerstandsvermogen van Wilco kunnen we ons ook niet echt warm fietsen. Gelukkig begint de zon weer te schijnen en toeren we naar het einde van de etappe. In Greenfield worden we opgevangen door Mark en Ard en kunnen we ons, na een lekkere warme douche, werpen op een door het TEAM bereide lekkere pasta.

Dag 5 - 28 mei 2003
Het was vandaag een etappe van 246,84 km. Dit is behoorlijk lang. Gemiddeld 26,35 km. Hoewel sommigen spreken over een rustdag morgen, zal de harde kern hier anders over beslissen. We gaan morgen weer voor minimaal 199 km.

Terug naar dagverslagen >>