|
Dag 1 De kop is eraf, onze 100 cols tocht is begonnen! Op Sandor, Wilco en genereus chauffeur Lars na vertrokken we vrijdag om half twee uit Utrecht. Een paar files zorgden voor oponthoud, Jeroen en Rene ook door voortdurend bakkies te doen. Om half tien kwamen we aan op de shabby camping annex woonwagenkamp in Saverne. Na eerdere camper-zit-vast-in-modder avonturen dit jaar besloot Jeroen dat het tijd was voor een passend vervolg en het keren op een stukje gras eindigde met wat hulpeloos geslip van zich steeds dieper ingravende voorwielen. Vanuit de andere aanwezige campers, die allemaal op het grindpad stonden (waarom zou dat toch zijn?) werden we geamuseerd gadegeslagen. Rond middernacht waren we compleet en na een korte beraadslaging bleek dat we de volgende ochtend waarschijnlijk nog niet zo snel weg zouden zijn. Om een lang verhaal kort te maken: er werd een struik vlak VOOR de camper uitgegraven, een tak van de boom VOOR de camper afgezaagd (luid protest van mede-campinggasten) en uiteindelijk duwden, slipten en glibberden we ons toch een weg naar ACHTEREN. Voortschrijdend inzicht noemen ze dat, maar het kan ook onze opportunistische inslag zijn geweest. Hoe dan ook, we zijn een mooi verhaal rijker en de camping een goede standplaats armer. Om half twaalf dan op weg. 20 graden en half bewolkt, goed weer dus. Over bijzonder stille wegen kronkelden we richting Epinal. Een prachtige route over weggetjes die je zelf nooit zou vinden. De moraal was goed. Tom en Jeroen sterk als verwacht, Wilco spaarde zich als verwacht, Sandor kreeg het na 80 km moeilijk (was ook verwacht volgens hemzelf) en ondergetekende reed- ik citeer Tom- ‘op zijn Rene's' (heeft iets te maken met afwisselend vooraan en achteraan rijden). Het speciale 100 cols shirt, de geschoren benen, het veelal nieuwe materiaal, het zag er allemaal gelikt uit. De routebeschrijving was heel eenvoudig te volgen, het stempelen leverde geen problemen op (station, bloemiste met eerste klanten in jaren). Het lijkt zowaar een leuke bezigheid dat fietsen. Luc en Lars leefden zichzelf campertechnisch uit- Lars repareerde de kapotte handrem, de rotzooi binnen werd opgeruimd, er werden inkopen gedaan en de standplaats werd ingericht. De camping in Epinal was er opnieuw een van het minder geslaagde soort. Een koude douche is niet echt wat je hoopt na een zware fietsdag. Maar goed, het maakt nog maar eens duidelijk dat de 100 cols tocht alleen voor de echte bikkels is. Quote van de dag: ‘Wie zich per fiets door een landschap ploegt, ziet het niet alleen, maar krijgt het ook nog eens ingepeperd via de benen. Er zit meer herinnering in mijn benen dan in mijn hoofd. Wielrennen is een kwestie van denken met de benen.' (Peter Winnen) Groet, Rene De cols:
|